Armia rzymska (łac. exercitus Romanus)
– siły zbrojne starożytnego Rzymu, które
pozwoliły mu zdobyć, a potem utrzymać
dominację w świecie antycznym przez
ponad tysiąc lat. Taką rolę spełniała
armia rzymska w czasach republiki jak
i w okresie cesarstwa. Armia owa
składała się z wojsk lądowych (legiony)
oraz floty (classis). Jednak nawet
na morzu siły lądowe stanowiły
główną siłę sprawczą armii.
Wojsko przez wieki ewoluowało,
przechodząc szereg reform i zmian.
Katapulta była rodzajem machiny oblężniczej. Rzymianie używali jej do burzenia murów wrogich miast. Flota rzymska (łac. classis) – siły morskie starożytnego Rzymu, ich głównym celem była obrona mórz i rzek imperium. Marynarze rekrutowali się z najniższych grup społeczeństwa rzymskiego, nawet spośród niewolników. |