Teatr W Starożytnej grecji

Teatr grecki – wywodzi się z tradycji obrzędów religijnych, zwłaszcza związanych z obchodami ku czci Dionizosa. Widowiska te musiały być łatwo dostępne dla ludności, pierwsze sztuki wystawiano więc na wytyczonym u stóp wzgórza placu zwanym orchestra, a na jego środku ustawiano ołtarz (thymele). Początkowo orchestra miała kształt zbliżony do prostokąta, koła albo elipsy, ostatecznie przyjął się kształt koła.

Budowa Starożytnego Teatru

Widownia była zbudowana ze wznoszących się ku górze stopni. W największych teatrach mogła pomieścić nawet kilkanaście tysięcy osób.

Orchesta (Plac) przeznaczony dla chóru mieścił się u stóp widowni.


Drewniany lub kamienny budynek służył aktorom jako garderoba. Przechowywano w nim także rekwizyty

Scena, na której występowali aktorzy, znajdowała się na podwyższeniu.

Aktorzy

Wygląd

Typowy strój greckiego aktora to luźna, jaskrawa szata spływająca od szyi do kostek (chiton), płaszcz (himation lub chlamys) - pierwszy to długie okrycie zarzucane na ramię prawe, drugi to krótki płaszcz zarzucany na ramię lewe. Strój odznaczał się wspaniałymi barwami, Aktorzy na nogach mieli koturny, czyli buty z podeszwami zrobionymi z kilku warstw skóry. Dzięki temu postacie były wyższe. Wysokość koturn świadczyła o statusie społecznym odgrywanej postaci. Najwyższe koturny mieli aktorzy odgrywający role osób wywodzących się z rodu królewskiego Najbardziej charakterystyczną cechą greckiego aktora nie była jednak żadna część jego ubioru, lecz maska, która dawała w konwencjonalnych formach wskazówkę, co do jego wieku, pozycji społecznej i władającego nim nastroju. Maska umożliwiała łatwiejsze dostrzeżenie wyrazu twarzy aktora i umożliwiała małej liczbie aktorów obsłużenie swych licznych ról. Szeroko wykrojony otwór na usta dawał rezonans, stanowiący pożądaną pomoc nawet w greckich teatrach, w których właściwości akustyczne były bliskie doskonałości. Używano czterech rodzajów masek: śmiechu, płaczu, gniewu i strachu.


Greckie maski

Zajęcie

Aktorzy występowali po trzy osoby, grali zwykle komedie, albo trragedię. Lecz na początku był tylko jeden, którego wprowadził Tespis. Drugiego aktora wprowadził Ajschylos, natomiast trzeciego wprowadził Sofokles.

Hellada